Categoriearchief: Amerika 2008

Hollywood

We rijden in 25 minuten naar Hollywood en parkeren de auto in een public parking. Als we de hoek omslaan lopen we op Hollywood boulevard.

Jennifer is al snel op zoek naar bekende namen bij de sterren op de Walk of Fame.
Als we halverwege zijn kan je de bekende letters op de heuvels van Hollywood zien.
Fotograferen gaat wat lastiger want er hangt een dikke smoglaag. Het Hollywood wax museum is tegenwoordig ook hier gevestigd. We zouden liever naar het Hollywood Entertainment museum gaan, maar dat blijkt al enige tijd gesloten.
Het museum was uit zijn jasje gegroeid en men is op zoek naar een nieuwe locatie.
Tot die tijd sluit men gewoon het museum,
Het was volgens mij beter geweest om het dan met een kleine collectie open te houden, dan genereer je tenminste nog omzet. Misschien spelen er wel andere motieven, wie zal het zeggen.
We moeten het dus doen met de wassen beelden, en de collectie blijkt leuker dan verwacht. Tijdens het fotograferen is de eerste sd kaart vol.
Je schiet ongemerkt heel wat foto’s met een digitale camera.

Als we nog een tijdje rondgelopen hebben gaan we weer naar de auto. We rijden naar Rodeo drive om te kijken of we nog wat beroemdheden kunnen spotten.
We besluiten de auto weer te parkeren in een public parking. Het is een valet parking, dus we stappen uit bij de ingang en de rest wordt voor ons gedaan.
De eerst 3 uur is bovendien gratis dus wat wil je nog meer.
Op Rodeo drive shoppen is voor ons niet weggelegd ondanks de lage dollar.

Na afloop laten we de auto weer voorrijden en gaan wat rijden door Beverly Hills en Bel Air. Jennifer is op zoek naar het huis van de Olsen Twins. De straat vinden we wel maar het nummer wat op haar plattegrond staat is niet te vinden.
Ongemerkt is de dag alweer voorbij gevlogen dus we gaan weer richting hotel.
Morgen gaan we naar de Universal studio’s

Universal Studio’s

We beginnen de dag met een lekkere discount van $ 45,- Op de site van de A.A.A. hebben we een coupon gevonden en uitgeprint. Aan de kassa hoeft men niet eens mijn anwb pas te zien, dat is snel verdient en mooi meegenomen want Universal studio is niet echt goedkoop te noemen.
We beginnen in het House of horrors en dat is gelijk lachen. Na lang aarzelen gaan de meisjes mee naar binnen en daar hebben ze gelijk spijt van.

Ik heb me wel vermaakt. Het ziet er allemaal gelikt uit en er lopen acteurs rond die prachtig inspelen op de situatie. Het heeft wel tot gevolg dat Els diverse attracties aan zich voorbij laat gaan. Jennifer is een bikkel en geeft niet op.

Bij de Jurassic Park tour gaat Els weer mee. Je gaat hier met een boot langs diverse punten uit de films. Daarbij wordt zoveel water gebruikt dat we alle drie drijfnat naar buiten komen. Het is wel gaaf allemaal.
De studiotour in de tram brengt ons langs de set van Desperate housewives, en langs het onlangs afgebrande gedeelte van de studio’s.
Spectaculair zijn verder de sets van The fast and the furious, en War of the worlds. Backdraft ,The Terminator,Waterworld, er gebeurt zoveel dat we zintuigen tekort komen. De informatie over aanvangs- en wachttijden is prima geregeld. De attracties sluiten goed op elkaar aan en we hoeven nergens lang te wachten.

Voor we het beseffen is de dag voorbij en staan we weer buiten. We gaan weer op weg naar het hotel voor ons laatste nachtje in L.A.

Sequoia NP

Met weemoed nemen we afscheid van Los Angeles. Het is een dynamische stad en het hotel was prachtig. Eerst hebben we nog even lekker ontbeten in het hotel. We gaan de Interstate 5 op richting het noorden. Het is behoorlijk warm en voelt benauwd aan.

Gisteren was het lekkerder weer. Al snel zien we de gevolgen van de vele brandhaarden in Californie. Het landschap is weer erg gevarieerd.
Van gele heuvels gaat het over in een wijngaard of sinaasappelplantage.

Ook zijn er grote stukken land volgezet met ja- knikkers. We bereiken al snel het Sequoia NP.  De weg gaat steil omhoog.
Het vele draaien, de warmte en de hoogte maken dat Jennifer zich steeds minder prettig gaat voelen. Bij het museum stoppen we even tot ze zich wat beter voelt.

Daarna bezoeken we diverse hoogtepunten in het park.
Bij de Generaal Sherman tree is het een en ander veranderd. De parkeerplaats is een halve mijl verlegd, en er is een wandelroute naar beneden aangelegd.
Het is een mooi gezicht al die grote bomen. Hier zou boswachter Bert zich in zijn element voelen. Aan het eind van de dag sturen we naar Fresno waar we een tussenstop maken op weg naar San Francisco.
Na het inchecken gaan we wat eten bij Ihop. De lokale politie heeft ook trek.
Er staan inmiddels 4 politiewagens voor de deur dus ons kan niets gebeuren.

Als we weer naar de kamer lopen horen we een trein langdurig toeteren. Als dat maar goed gaat vannacht want daar hebben we wel eens eerder ervaringen mee gehad.

Op naar San Francisco

We hebben vandaag een rustige dag. We slapen uit en gaan pas om 09:30 ontbijten bij Denny’s. Het La Quinta hotel had ook ontbijt, maar dat vonden we niet zo aantrekkelijk.
Op de parkeerplaats wil een mexicaan onze ramen lappen, hij wordt boos als ik daar geen belangstelling voor heb.
Bij het wegrijden zitten we gelijk op de snelweg naar San Francisco. Omdat de vrouwen in de meerderheid zijn moeten er deze reis helaas wat meer winkelpauzes ingelast worden. Deze keer is het Gilroy Premium outletcenter nabij San Jose het slachtoffer.
Dit is zo groot dat we tussen de diverse gebouwen de auto pakken.

Onderweg krijgen we wel meer mee van de vele branden in Californie. Als we in San Francisco bij ons hotel aankomen staat de heuvel aan de overkant in de brand.
Er is behoorlijke rookontwikkeling en het stinkt erg. Iedereen doet of er niets aan de hand is, dus dat doen wij dan ook maar.

San Francisco – Giants

Als we klaar zijn rijden we naar het AT & T stadium voor een tour.
Omdat we nogal moeten zoeken naar een parkeerplaats komen we iets te laat binnen.
Gelukkig hoeven we geen 2 uur te wachten, Allicia komt ons ophalen en we sluiten aan bij de groep. Het blijkt dat de SF Giants, evenals de LA Dodgers voorheen in New York gespeeld hebben. In 1958 is men verhuisd naar de oostkust.
Dit stadion, gebouwd in 2000, en het Safeco Field in Seattle zijn ontworpen door dezelfde architect. Het was een leuke tour en het blijft fascinerend om de sportbeleving bij amerikanen te ervaren.

Natuurlijk ontkomen we er niet aan om Fisherman’s Wharf te bezoeken. Het lijkt hier iedere keer wel drukker te worden. Als we een tijdje rondgelopen hebben zien we een bekend verschijning op straat zitten achter een paar bossen takken.
De Bushman is ook nog steeds actief. Hij heeft nu wel problemen met toeristen die blijven hangen waardoor zijn act de mist ingaat. Hij moet het hebben van de fooien dus echt blij is hij niet. De volgende dag blijkt hij dan ook afwezig.

We pakken de auto weer en gaan richting Lombartstreet om de bochten te nemen naar beneden. Het blijft ook kikken om over de heuvels te cruisen al blijft het stopbord bovenaan elk kruispunt telkens weer een hellingproef uitdaging.

San Francisco

We gaan toch maar met de auto naar de stad. Openbaar vervoer is geen optie, veel te vaak overstappen en met 3 personen niet echt goedkoper.
We parkeren de auto voor $ 25,- in de Fifth & Mission garage. Als we buiten komen staan we gelijk midden in het centrum. Al snel kan de jas weer uit. We horen bijna meer nederlands dan engels op straat zoveel landgenoten lopen hier rond.

Bij Apple staat een enorme rij te wachten om een nieuw model I-phone te kunnen aanschaffen. Dit is al een paar dagen gaande. Er hebben zelfs mensen voor de winkel geslapen zagen we op het nieuws. Misschien dat via internet bestellen een betere optie is want hier staan ze nog wel even.
Ook bij de kabeltram Powell-Mason is het wachten.
We kijken hoe de trams gedraaid worden en gaan wel lopen. Het is heerlijk weer.
We bezoeken Chinatown en als we beneden bij de baai zijn lopen we richting pier 39.

Bij de scientology kerk wordt fanatiek gedemonstreerd, terwijl er toch verder niemand te zien is. Misschien hebben we iets gemist op het nieuws. Als we bij starbucks een bakkie doen zitten er alweer nederlanders. Er blijken heel veel mensen uit het Gooi deze kant op te gaan dit jaar. We maken met de Blue & Gold fleet een boottocht door de baai, langs Alcatraz en onder de Golden Gate brug door.

Gisteren zijn we met de auto geweest, nu lopen we nog even naar Lombart street. Het is behoorlijk klimmen en dalen, sommige heuvels halen een stijgingspercentage van 30%.
Op weg naar het centrum staat er een kabeltram met pech midden op de weg.
Alle passagiers van achteropkomende trams moeten uitstappen en verder lopen.
We eten nog wat in de stad en dan is het alweer tijd om naar het hotel te gaan.
Morgen beginnen we aan onze laatste etappe van deze reis, we gaan naar Seattle.

 

Op naar Seattle – Washington

Als zondags even na 8 uur wegrijden uit San Francisco is het nog erg rustig op de weg.
We verlaten de stad via de dubbeldeks Bay Bridge en rijden richting Sacramento.
Na een uur of 2 stoppen we om te ontbijten. We schieten lekker op en al snel bereiken we het mooie Oregon.

Hier komen niet zoveel toeristen, terwijl dit toch een heel mooie staat is.
Ongemerkt schieten we lekker op maar als we in een flinke file belanden besluiten we een hotel voor de nacht op te zoeken.
We zitten al bijna in Portland. De volgende dag hebben we tijd om de toeristische route te nemen als we de laatste etappe naar Seattle rijden. We bezoeken het centrum van Portland, we rijden wat door een paar woonwijken en bezoeken een Walmart.
Ruim op tijd bereiken we ons hotel, The Red Lion, aan 5th Avenue midden tussen de winkels, hartje centrum.
Als we op het terras van het restaurant gaan staan kunnen we Macy’s zien. Dit zal de dames toch wel aanspreken.
Als we de spullen op de kamer gezet hebben gaan we de stad in.
We zitten vlakbij de beroemde bibliotheek, een ontwerp van Rem Koolhaas.

Als we ’s avonds een sportcafé opzoeken om wat te eten staat er een bordje, no minors allowed. We kunnen dus niet in het gezellige gedeelte bij de bar zitten, maar wel aan een tafeltje buiten dat gebied.
Omdat het happy hour is krijgen we onze drankjes voor half geld en het is geen probleem dat Jennifer bij ons zit. Dat is wat je noemt een krom alcoholbeleid.

Seattle – Everett

Vandaag gaan we naar Boeing om de tour door de fabriek te maken. Als we bij The Future of Flight de kaartjes laten uitprinten staat de reserving van 2006 ook nog in de computer.

We beginnen met de tentoonstelling beneden en gaan om 12:00 de tour doen.
Als we klaar staan om de zaal in te gaan worden we aangesproken door een mevrouw. Het blijkt dat ze ons heeft horen praten en dat ze getrouwd is met een Nederlander.
Ze woont in Seattle en gaat met een kennis ook de tour doen.

We hebben vandaag een groot gezelschap waardoor we met 2 bussen gaan.
Na een korte film over de betekenis van Boeing voor de reiswereld gaan we richting de bus.  Het blijkt dat van elke 4 vliegtuigen van de wereld luchtvloot er 3 van Boeing zijn.

We rijden richting de productiehallen welke zo groot zijn dat ze vermeld staan in het Guiness Book of World Records. De tour blijkt uitgebreid te zijn. Eerst bezoeken we 2 hallen waar de 747 geassembleerd wordt. Daarna pakken we de bus, rijden naar de andere kant van het terrein en gaan kijken naar de productielijnen van de 777 en het nieuwste model, de 787 Dreamliner.

Zoals het zich nu laat aanzien gaat eind 2008 de eerste serie testvliegen. De eerste aflevering is gepland voor het najaar van 2009. Maar dat kan altijd nog wijzigen hebben we ervaren. Als we terugrijden zien we nog hoe een 787 getest wordt. Op de grond wordt de belasting van duizenden uren vliegen nagebootst, zeg maar de Ikea kastjes test methode.

Ook is er inmiddels een Dreamlifter gearriveerd, dit is een aangepaste 747 welke de onderdelen voor de 787 ophaalt over de hele wereld. Ook staat de eerste 777 vrachtuitvoering op het platform.

Al met al weer een bijzonder leuke ervaring. We rijden terug richting Seattle en komen door het late tijdstip in de spits file terecht. Het verkeer hier is toch wel een stuk drukker. ’s Avonds eten we bij The Cheesecake Factory een heel leuk en goed restaurant.
Morgen laten we de auto staan. Onze laatste dag in Seattle gaan we lekker lopen.

Seattle

Vandaag de laatste dag in Seattle. Tijd om onze slag te slaan bij Macy’s. Als je bij Macy’s naar de servicebalie gaat en je paspoort laat zien krijg je een kortingskaart.
Dit noemen ze een International Savings Card en je krijgt dan 11% korting op al je toch al zo goedkope aankopen. Altijd handig.

Nadat we de aankopen op de hotelkamer gelegd hebben is het inmiddels tijd om in te checken voor onze vlucht van morgen. Als we onze plaatsen proberen te wijzigen is er iemand ons net te snel af. De eerste 2 stoelen krijgen we gewijzigd maar de derde keuze is opeens bezet. Daarom alles maar weer terug gezet. We zitten nu achter elkaar omdat de gangplaatsen bij Northwest Airlines voor premium leden bestemd zijn.
Misscchien dat er morgen tijdens de vlucht wat te schuiven is want zo te zien is de vlucht niet volgeboekt. Het zijn echter allemaal losse plaatsen.

Nadat we een bakkie gedaan hebben bij Seattle’s Best Coffee gaan we richting Pike’s Market. Het is een gezellige boel, vooral de viskraam trekt veel belangstelling.
Buiten staan ook veel straatartiesten. Een groep gospelsingers valt ons op en we blijven even staan luisteren. Ze zingen over iets wat je de hele dag nodig hebt en wij maar denken dat ze het over een telefoon hebben.

Nadat we een tijdje rondgelopen hebben door het centrum gaan we richting de Space Needle. Het is erg mooi weer en we kunnen boven mooie foto’s maken. Als we over het bordes lopen krijgen we uitleg van een gids. Altijd leuk als je weet waar je naar kijkt.

Na afloop gaan we eten bij een sportcafé in de buurt. De serveerster vind het waarschijnlijk vreemd dat ik Budweiser bestel want we krijgen gelijk een smaaktest van diverse biersoorten. Er zit een biertje bij wat wel redelijk smaakt maar toch bestel ik een Bud.

We gaan ’s avonds met de monorail terug naar het centrum, een ritje van nog geen 2 minuten. Daarna gaan we proberen om onze aankopen in de koffers te krijgen.

Seattle – Amsterdam

Helaas, de vakantie zit er al weer bijna op.
Als we de parkeergarage van het hotel uitrijden worden we bijna vol in de flank geraakt door een achteruitrijdende beller. Het was dan wel niet onze schuld geweest maar het levert toch wel ongewenste vertraging op.
Binnen 3 keer afslaan zitten we op de Interstate 5 naar Tacoma.
Dat is toch wel mooi in de V.S., de snelwegen lopen zowat door de stad, terwijl je daar lopend op straat niet zoveel van merkt.

Binnen 20 minuten zijn we bij Avis waar men de oneway fee liever in euro’s dan in dollars wil hebben. Omdat de aangeboden koers gunstig is vinden we dat geen probleem.
Als we bij de gate een kopje koffie halen wordt er al met boarden begonnen.
We drinken onze koffie rustig op en gaan aan boord en al snel blijken we met enig ruilen toch nog naast elkaar te kunnen zitten.

Het is een rustige vlucht, geen turbulentie of medepassagiers die telkens in de bagage staan te graaien. De crew is attent en zelfs voor wat betreft de catering hebben we deze keer geen klachten.
We landen om 07:11 op de polderbaan, maar het duurt nog tot 07:40 voor we het vliegtuig kunnen verlaten. Bij de bagageband liggen onze 3 koffers op kop, alles zit wel heel erg mee deze keer.  De 3 douaniers laten gelukkig onze aankopen ongemoeid. Als we in de hal komen worden we opgewacht door Bas en Peter.

Nog even wat napraten en dan naar huis om de jetlag te verwerken en na te genieten van een zeer mooie reis.