Om 5:45 op weg naar het vliegveld. We willen geen risico lopen om vast te komen staan. We kunnen goed doorrijden en als we op de 405 rijden verwachten we geen problemen meer. Al snel zien we LAX.
Nog even aftanken en we gaan op weg naar Alamo.
Dit gaat ook al zeer snel. Op een handterminal tikken ze de mijlenstand in, het nummer van de auto. Vervolgens printen ze een bon uit en we worden met de bus naar de United Terminal gebracht.
Aan de balie nog geprobeerd om een eerdere vlucht naar Chicago te krijgen, maar alles zat vol. Op het vliegveld ontbeten en wat lezen, want er was verder niets te doen.
Bij instappen blijkt de vlucht met 15 plaatsen overgeboekt te zijn en je krijgt $400 als je een latere vlucht neemt. In het vliegtuig loopt het bod op tot uiteindelijk $600.
Eindelijk gaan we dan en volgens de piloot komen we 16:15 aan in Chicago. Dat is weer meegenomen. We komen aan op gate B20 en het vliegtuig naar Amsterdam vertrekt vanaf gate B17. De koffer gaat zelf verder via United, dus dat scheelt weer tijd. Dat is wel mooi van de USA, elke grotere maatschappij heeft zijn eigen terminal op de luchthaven.
Ook hier blijkt de vlucht zwaar overgeboekt te zijn. Het blijkt een reisgezelschap uit Nederland te zijn wat overgeboekt is. Als ze hier nu ook eens gaan bieden valt erover na te denken. Men biedt maximaal $400 in reischeques die 1 jaar geldig zijn. Daar doen we het niet voor.
Onze namen worden omgeroepen , of we even bij de balie willen komen. Het blijkt dat we andere plaatsen krijgen. We komen in de Business Class te zitten. Dat is beslist geen tegenvaller want de verzorging is ook Business Class. Maken we dat ook nog eens mee.
Zeer ruim zitten, echt servies, 4 stewardessen op 48 plaatsen.
Dat is wel uit te houden gedurende 8 uur.
Door alle plaatsproblemen vertrekken we wel bijna 1 uur te laat.
Door de fikse meewind die je hebt op het noordelijk halfrond als je naar het oosten vliegt komen we op tijd aan in Amsterdam.
We zijn als een van de eerste het vliegtuig uit waardoor we langer op onze bagage moeten wachten. Als we door de douane komen zien we Jennifer, Els en Bert staan in de aankomsthal. Dat is leuk, hoeven we niet met de trein naar huis.
Bert rijdt naar Alkmaar, gaat werken en Els rijdt verder naar huis.