De volgende ochtend zijn we verder gereden richting Monument Valley.
Als je over de 1nterstate 63 rijdt in zuidelijke richting zie je aan de horizon de contouren van deze vooral uit westerns beroemde vallei. De zon staat ook goed om mooie foto ’s te maken. Omdat we snel inlopen op de planning overleggen we tijdens een stop wat voor voordeel we hieruit kunnen halen.
Mede door het uur tijdswinst (tijdzone) is er nog ruim tijd om alvast richting Grand Canyon te gaan. Bij een tankstation onderweg het gereserveerde motel afgezegd, wat geen enkel probleem is als je het reserveringsnummer maar hebt en voor 1700 uur belt.
Hier en later tijdens een andere stop valt ons op dat de indianen hier op zijn zachts gezegd nogal humeurig zijn.
Je krijgt een deur in je gezicht, geen goedemorgen terug of zoals de vrouw in de winkel tijdens onze volgende stop helemaal geen woord tijdens het afrekenen.
De prijs werd nog niet eens genoemd, zwijgend wordt geld aangepakt en wisselgeld terug gegeven. Zou dit nog steeds te maken hebben uit onvrede over hun afgepakte land?
Om 1400 uur komen we aan bij Grand Canyon, we nemen de south rim ingang.
Het is filerijden naar de uitzichtspunten en bij elke stop komen we dezelfde touristen tegen. De canyon is wel immens groot en eigenlijk niet goed te overzien vanaf de weg.
Peter heeft daarom een verassing in petto en we rijden richting vliegveld.
Hij tracteert op een helikoptervlucht boven de canyon.
Bij inschrijving voor de vlucht worden we gewogen en krijgen we een instructievideo te zien.
Ongeveer 45 minuten later klinken onze namen over de intercom,.. we gaan.
Het blijkt dat we met ons drieën een helikopter hebben.
Bas heeft weer mazzel en mag voorin zitten naast de piloot.
Na het vastbinden in de gordels koptelefoon op en luisteren naar de uitleg van de piloot, afgewisseld met commentaar van een geluidsopname over de canyon.
Het blijkt dat de informatie in het Nederlands gegeven wordt, erg verrassend om te horen.
Van bovenaf blijkt pas hoe enorm spectaculair de canyon is. Sensational!!
Na terugkomst aan de grond ongeveer een half uur later nog even de piloot gefilmd en op weg gegaan naar Williams. Deze plaats lag vroeger aan de Route 66 en men doet er alles aan om je hierop te wijzen.
De manager van het motel blijkt ook alweer een fan van dutch football te zijn. De namen Cruyff en Van Basten schieten hem als eerste te binnen. De stad wemelt van de motels en er is een historische parade gaande. Het eten was een tegenvaller.
Geen refills en de cheeseburger werd geserveerd met een zakje chips in plaats van frites.
De kwaliteit is ook niet om naar huis over te schrijven.
Als Peter navraag doet wordt geopperd dat we maar iets anders hadden moeten bestellen.
Bas heeft later nog trek en omdat het motel tegenover de Safeway is gelegen slaan we naast het bier en de nootjes ook nog een bakje yoghurt voor hem in, de kleinste die er was;)
Blijkt toch nog 1 liter te zijn. Bespeuren we hier wat moeite om het op te krijgen?
Op de televisie draait de film Top Gun met reclame onderbrekingen.
In Nederland is het ondanks de commerciële omroep toch nog niet zo erg als hier.