Vandaag al om 5:15 op gestaan, want we moeten naar JFK. We moesten lang wachten op de metro (half uur) die gelukkig airco heeft want op de stations is het erg warm. De shuttlebus komt gelukkig gelijk aan als we uitstappen dus dat loopt gesmeerd.

Ruim op tijd checken we in. We hebben dus nog even tijd om te mailen want er staan gratis internet terminals opgesteld.

Wegkomen op JFK duurt wat langer gezien de file van vliegtuigen. De captain laat weten dat dit niets uitmaakt voor onze geplande aankomsttijd: 12:10 local time in San Francisco.

Na het opstijgen krijgen we het ontbijt. De purser verdient waarschijnlijk bij als een stand up comedian gezien zijn mededelingen via de intercom. Tijdens de vlucht valt de verzorging tegen want de stewardessen komen maar een keer langs. Dat zijn we niet gewend van United Airlines.

We komen aan om 12:00 local time te San Francisco en, alweer verenigd met onze bagage (even afkloppen), blijkt dat we het beste met de taxi naar ons motel kunnen gaan ($38). Er is wat verwarring over het adres bij de taxi chauffeur, want Lombard Street en Fishermans Warf liggen nogal uit elkaar. Maar we komen toch goed aan bij het hotel.

De kamer is uitstekend. Airco, magnetron, koelkast en zelfs een videorecorder zodat Bas gelijk zijn AI tape kan uitproberen. We pakken uit en gaan gelijk naar Fishermans Warf om tickets voor Alcatraz te bestellen. Dat blijkt niet mogelijk, want ze zijn al bezig met de kaarten voor vrijdag. We balen behoorlijk.

Maar, we komen er achter dat er touroperators zijn die pakken tegelijk opkopen en duurder doorverkopen.We hadden toch beter via internet kunnen reserveren. Na enige twijfel besluiten we toch maar om voor morgen een tour te boeken, kosten $35 per persoon, tegen de normale prijs van $13,50, maar we krijgen er nu een stadswandeling door Chinatown bij.

Bij de kabeltram staat een rij van ongeveer een uur, dus dat is ook alweer een tegenvaller.
We gaan lopend naar het centrum wat behoorlijk klimmen is met de hellingen van rond de 28%. We belanden in een duistere buurt met veel zwervers en daardoor voelen we ons minder op ons gemak. Niet zonder reden, want de volgende dag zien we op TV dat er daar een overvaller is neergeschoten door de politie.

Door het vele lopen op steile hellingen krijgen we al gauw dorst. Als we wat willen drinken zien we overal borden dat mensen onder de 21 jaar niet naar binnen mogen.

We besluiten ons dom te houden en stappen ergens naar binnen. Als we aan de bar gaan zitten wordt gelijk aan Bas gevraagd of hij zich wil legitimeren en kunnen we opstappen. Het zit vandaag niet mee.
Nog even een mall bezocht met roltrappen die in een bocht lopen, en via Chinatown terug naar het motel.
Het valt ons ook gelijk op dat McDonalds bijna nergens te zien is.

Vlakbij het motel zien we Mel’s Drive Inn, die bekend is geworden door de film American Graffiti.
We stappen binnen en bestellen een heerlijk maal met BIER. Als dessert besluiten we de chocolade cake te bestellen, waarop de ober zijn wenkbrauwen fronst en op verbaasde toon onze bestelling noteert.

Na afleveren van de borden blijkt waarom. Het zijn gigantische stukken.
Hij gokt erop dat we het niet op krijgen waarop wij besluiten het tegendeel te bewijzen. We blijven Hollanders. Bij een 24 uurs winkel wat waspoeder en melk gekocht, en weer blijkt er geen bier te koop te zijn.
Via een tankstation bediende komen we erachten dat we bij een liquor store moeten zijn die een paar blokken verderop ligt. Die is gelukkig ’s avonds ook open, dus we gaan even langs voor een six pack.
Na het douchen op bed lekker een blikje genomen en om 10:30 gaan slapen (onze biologische klok lag nog op 1:30AM).
Thuis komen ze er alweer bijna uit.