Weer rustig ontbeten in het hotel. Erg lekker, krantje gelezen en een bakkie gedaan. Vandaag hoeven we niet te haasten want het reisdoel is Toronto.
Het is wel erg druk op de weg met veel files. Er is ook een groot ongeval gebeurd.

Bij Toronto zien we de CN Tower al van verre. Dit schijnt het hoogste vrijstaande gebouw ter wereld te zijn. We sturen soepel naar het Primrose hotel midden in het centrum.
Ik begin duidelijk te wennen aan de dame van het navigatiesysteem. Dit hotel hebben we vooraf gereserveerd via Expedia. Als we de garage inrijden staat onze naam op de gastenlijst dus dat is dik voor elkaar. Ook nu weer hebben we een mooi hotel.

We droppen de spullen op de kamer en gaan de stad verkennen. Toronto is een stad met veel moderne kantoorgebouwen en winkelcentra. Het valt wel op dat er op elke straathoek wel zwervers hangen om te bedelen. Had ik toch niet verwacht in Canada.

Na een flinke tippel komen we bij de al eerder genoemde CN tower.
Deze blijkt 553 meter hoog te zijn. Het uitkijkplatform bevindt zich op een hoogte van 346 meter. De glazen lift aan de buitenzijde van de toren brengt ons in 45 seconden omhoog.

Als we binnen zijn blijkt een gedeelte van de vloer uit glazen panelen te bestaan.
Hier kijk je dus recht op het veld van de Skydrome, het Rogers honkbal stadion.
Toch wel een aparte ervaring en niet iets voor mensen met hoogtevrees. In de toren zijn er nog liften naar een bordes op 447 meter, maar wij hebben ons beperkt tot een rondje buitenom op deze hoogte.

Als we weer terug naar het hotel lopen ga ik op zoek naar een biertje in een avondwinkel, maar dat blijkt niet eenvoudig. Volgens een winkelier moet ik nog een paar stoplichten doorlopen voor een liquor store. We komen echter steeds meer in duistere buurten terecht en ik besluit het biertje maar te laten zitten. Daar is thuis toch wat makkelijker aan te komen.