Nadat we eerder al problemen hadden met de oplader van de mp3 speler blijkt nu de lader van de telefoon niet te werken. Dat is niet zo handig want we moeten wel kunnen sms-en. Als we verder rijden richting Canada stoppen we onderweg bij een Walmart supercenter.

We kopen een autolader voor de telefoon, daar hebben we thuis ook wat aan.
We schaffen gelijk wat jeans aan, want die zijn hier spotgoedkoop. In Niagara Falls steken we de grens over met Canada en gaan op zoek naar ons hotel.
We logeren in het Hampton Inn hotel, iets buiten het centrum.Van hier rijdt er een gratis shuttlebus naar de waterval. De chauffeur van de bus heeft duidelijk plezier in zijn werk en vertelt smeuïge anekdotes, eigenlijk is het jammer dat we er al uit moeten.

De watervallen zijn vrij spectaculair, aan de Amerikaanse kant wel iets minder dan de Canadese kant. Daar sta je echt bovenop de watermassa en dat maakt toch wel indruk. Per minuut passeert hier 136 miljoen liter water, onvoorstelbaar.

Het is ook mogelijk om met een boot tot vlakbij de watermassa te varen, maar dat hebben wij niet gedaan. Als we na het eten weer buiten komen staan er bij het casino allemaal mensen omhoog te kijken. Het blijkt dat er straks een koorddanser over gaat steken tussen 2 gebouwen.

Het is Jay Cochrane en hij gaat op 137 meter hoogte een afstand van ruim 200 meter afleggen. Het blijkt dat hij dit doet om fondsen te werven voor de stichting Doe Een Wens. Na afloop kan je met hem op de foto en een donatie storten.

Later lopen we nog wat door het centrum van Niagara Falls maar dat is een hoop geschreeuw en weinig wol. Veel te kitscherig en we gaan terug naar het hotel. Daar nemen we nog even een duik in het zwembad.