We staan weer vroeg op en trekken onze lange broeken aan in scherp contrast met het tropische weer buiten. Hier is de temperatuur rond de 35 graden, maar in Nederland is het minder dan 10. We checken uit en worden met de taxi naar het vliegveld gebracht waar we een vlucht van Qantas hebben richting Sydney. Het gaat allemaal best vlot en voor we het weten hebben we de eerste vlucht erop zitten (een luttele 5 uur vliegen). We stappen in Sydney over naar een grotere vlucht van British Airways.

Helaas blijken we weer een ander vluchtnummer te hebben en vliegen we met een Boeing 747 ipv een Airbus A380 – het had ons toch wel leuk geleken om in het grootste passagiersvliegtuig ter wereld te zitten. De 747 voldoet ook wel, al lijkt de beenruimte wat minder te zijn dan op de Qantas vlucht van de heenweg. Deze etappe gaat richting Bangkok en duurt ongeveer 11 uur. In de tussentijd zitten we vooral series te kijken of proberen we wat te slapen. Wanneer we aankomen in Bangkok kunnen we even het vliegtuig uit om de beentjes te strekken. Hierbij moeten we ook weer door allerlei scanners lopen wat wel opmerkelijk is omdat we eigenlijk in-transit zijn en gechecked zijn in Australie. Vervolgens moeten we nog een uurtje wachten totdat onze vlucht weer verder gaat. Barend heeft in de tussentijd weer trek gekregen in chips en probeert deze ergens te bemachtigen, maar dat blijkt nog een aardige opgave te zijn in Thailand. Na drie kwartier vindt hij een tentje waar ze iets verkopen wat op chips lijkt, maar echt lekker is het niet. Bij deze is Thailand voor Barend dus geschrapt als mogelijke vakantiebestemming.

Rond 4 uur ’s nachts lokale tijd kiezen we weer het luchtruim en hebben we een vlucht van bijna 12 uur naar Londen. Het houd je bezig… Weer proberen we wat te slapen, maar de enigen die dat echt voor elkaar krijgen zijn Marvin en Jeffrey. Wanneer we uiteindelijk op het schermpje zien dat we over Nederland vliegen zijn we enigszins teleurgesteld dat de piloot niet even een korte stop doet op Schiphol. Op Londen hebben we vervolgens drie uur overstaptijd. Dit kunnen we wel benutten want Heathrow is een van de meest onlogische vliegvelden ooit gebouwd – het is geen wonder dat ze daar vaak bagage kwijtraken. We weten ons toch een weg door de doolhof te wanen en belanden bij onze vlucht richting Amsterdam. Deze vlucht is voor ons in een oogwenk om vergeleken met alle andere vluchten die we gedaan hebben. Uiteindelijk heeft de totale terugreis bijna 31 uur gekost. Dit was wel erg lang, maar het was het absoluut waard.