Vanwege onze ervaringen met de chaos bij de NS zijn we eerder vertrokken om maar vooral op tijd te zijn. Els brengt ons met de auto naar het station. De trein vertrekt vandaag wel op tijd uit Schagen, maar de aansluiting op Sloterdijk lopen we weer mis. Het ziet er dus naar uit dat Peter eerder op Schiphol is. Wij komen 10 minuten later aan. Wanneer we met de roltrap in de stationshal aankomen zien we Peter staan die speciaal voor deze vakantie nieuwe stappers heeft aangeschaft. Gezien de lange rijen voor de douane besluiten we om maar gelijk in te checken. Op schiphol is men nu ook overgestapt op controle van handbagage bij de paspoortcontrole en niet meer aan de gate, waardoor er lange rijen reizigers staan. Na het aanschaffen van de nodige (tax-free) luchtjes, doen we nog een bakkie en gaan we op weg naar de gate aan de F pier. De vlucht van United Airlines met een Boeing 777 vertrekt precies op tijd.
We zitten erg comfortabel met onze economy plus plaatsen. Al snel hebben we door dat de 13 centimeter extra beenruimte niet verkeerd is. Het digitale videoscherm in de stoel zorgt ervoor dat we ons niet zullen vervelen tijdens de vlucht. Er is keuze uit meerdere kanalen en de films draaien continu door.
Na een voorspoedige vlucht komen we op tijd aan in Washington DC. Omdat dit onze eerste aankomsthaven in de USA is moeten we eerst door de douane, daarna onze bagage ophalen en vervolgens weer afgeven voor de vlucht naar New York. Daarna moeten een shuttle nemen om naar de andere terminal op de luchthaven te gaan.
Omdat dit alles nogal wat tijd vergt, moeten we opschieten. Als we aankomen in de terminal horen we via de intercom “Final call La Guardia”, dus moeten we een flinke sprint trekken om onze vlucht te halen. Aangezien dit lukt kunnen we stellen dat het wel goed zit met onze conditie. We vliegen deze keer met de Jetstream 41, een klein toestel voor maximaal 29 passagiers. Als de stewardess met duidelijke tegenzin haar veiligheidsverhaaltje afraffelt kiezen we voor de tweede keer vandaag het luchtruim.
Na drie kwartier vliegen we boven New York. Dit is de vierde keer dat ik hier aankom, maar de eerste keer met daglicht en ik zit nog wel bij het raam! Het uitzicht is spectaculair, mede omdat het mooi weer is met een onbewolkte lucht. Jammer genoeg mogen er geen videocamera’s gebruikt worden tijdens de landing.
Als we een metrocard gekocht hebben gaan we met de Q bus op weg naar het subwaystation. Aangekomen op Penn station is het maar 1 blok lopen naar ons hotel dus dat valt mee. Inchecken, gelijk een fax mee van Carla en op naar kamer 354 (uiteraard) op de 3e etage. De kamer ziet er iets afgeleefder uit dan op internet, maar de bedden zijn goed en we hebben TV en koelkast! Na het deponeren van onze bagage gaan we de stad in. Gezien het tijdstip besluiten we eerst wat te gaan eten bij Fridays, een keus van Bas. Omdat hij ook zo vriendelijk is om te betalen is die keus snel gemaakt.
Wat opvalt vergeleken met de vorige keer is, dat je alleen je eerste frisdrank moet betalen en daarna onbeperkte refills krijgt. Dat verzacht de momenteel dure dollar weer iets.
Het eten smaakt prima, en het is gezellig met naast ons een verjaardagsfeestje van mensen uit de buurt. Na afloop even uitbuiken en daarna gaan we op weg naar Times Square. Het is er natuurlijk erg druk.
Ook zien we nog een rijdende kopie van de bluesmobiel compleet met chauffeur die, net als als Elwood in de Blues Brother movie, letters getatoeëerd had op zijn vingers. Opeens zagen we een rookwolk opstijgen die steeds dikker werd. Politie en brandweer waren zeer snel ter plaatse. Er bleek een yellow cab in de brand te staan onder de motorkap. Wel een pech voor de automobilisten dat het precies op Times Square moest gebeuren,want alle verkeer stond muurvast. Omdat we moe worden gaan we naar ons hotel en gaan om 23:00 slapen (het is thuis dan al 05:00 s morgens). Wel een paar keer wakker geworden, maar gelukkig weer in slaap gevallen dus de volgende ochtend toch wel goed uitgerust.