Het is vrijdag 16 september en meneer pastoor vind het nodig om klokslag 06:00 uur voor 5 minuten aan de kerk-klok te gaan hangen. Wie gaat er nu om deze tijd naar de kerk?  We proberen het nog wel maar van slapen komt niet veel meer. Als ik weg ben om brood te kopen klopt er iemand aan de deur, maar omdat Els er niet op “gekleed” is en dus niet open doet loopt ze zich nu al de hele dag af te vragen wie dat geweest kan zijn. Het was niet de dame van de receptie, dat heb ik aan haar gevraagd. 

Omdat we dat zo mooi vinden gaan we vandaag weer twee passen rijden. Al snel komen we een spoorweg museum tegen. We bekijken de expositie en steken weer wat op over de bouw, exploitatie en onderhoud van de spoorlijn en de viaducten in deze streek.

Op het station is toevallig een collega van Selecta bezig om contactloos betalen aan te sluiten in een snoep automaat. Grappig, dat heb ik in januari 2015 al gedaan. We vervolgen de trip over de Albulapass. Onderweg stoppen we regelmatig om van het uitzicht te genieten. De treinrails ligt als een spaghetti-sliert in het landschap. Om in korte tijd veel te klimmen of te dalen maakt de rails telkens lussen in het landschap.

Op 2315 meter hoogte stoppen we voor de lunch. Het is hier wel erg mooi.

De weg voert nu weer naar beneden en ook hier moeten we regelmatig stoppen voor weg werkzaamheden. Op enig moment moest ik zelfs achteruit rijden langs het randje omdat de vrachtwagen er langs moest. De chauffeur achter me begon wild te claxoneren. Die dacht natuurlijk dat ik hem ging aanrijden, maar met de sensoren in de bumper zal dat niet zo snel gebeuren. Hij haalde me later op een recht stuk wel snel in. 😀

We rijden door Sankt Moritz naar de Julierpass. Omdat we redelijk op hoogte zijn gebleven  hoeven we hier niet veel te klimmen.

Beneden aangekomen rijden we richting Savognin. Onderweg nog wat Zwitserse franken geloosd met tanken, want terug wisselen naar Euro’s levert te veel verlies op. Dat is toch wel een van de weinige voordelen van een verenigd Europa, je hoeft niet meer bij elke grens te wisselen. Laatste aankomst alweer in Savognin. Omdat Els nog steeds niet met de kabelbaan omhoog durft gaan we maar een biertje drinken. Morgen reizen we door naar Italië.