We worden op tijd wakker en vinden al snel de Starbucks waar we een lekker bakkie koffie doen en een ontbijtje. Om half tien gaan we weer naar het hotel en beginnen we een stadswandeling met de groep.

We zien zo veel van de stad waaronder een mooi ondergronds winkelcentrum.

Hier zit ook de Japanse versie van de Bijenkorf en we vergapen ons aan al het bijzondere eten wat hier ligt. Wat mij opvalt is dat er veel aandacht wordt besteed aan de presentatie van de gerechten. Hoe kleuriger hoe beter lijkt het ook wel.

We komen daarnaast ook bij een tempel waarbij men houten wenskaarten kan ophangen met een wens. Je ziet hier naast Japanse teksten ook Koreaanse, Chinese en zelfs Engelse.

Uiteindelijk mogen we onze eigen weg vervolgen en gaan we met Matthijs en Manda naar de Fukuoka Tower. Deze toren is 234 meter hoog en heeft een observatiedek op 123 meter. We hebben hier dus een mooi uitzicht over de stad met bijna 1,5 miljoen inwoners.

Beneden zien we een terrasje liggen bij een Spaans-achtig complex. Dit lijkt ons wel wat dus we gaan er heen en doen hier een biertje. Tegelijkertijd zien we een pasgetrouwd stelletje wat foto’s aan het maken is.

Naast de toren heb je ook een gebouw waarin Robosquare is gevestigd. Hier zien we allerlei verschillende soorten robots waaronder een zeehond die voor therapeutische doeleinden wordt gebruikt. Tevens krijgen we een presentatie van Aibo.

Rond etenstijd gaan we weer richting centrum en belanden we bij een traditioneel Japans restaurant. We bestellen wat van de kaart die volledig in het Japans is. Wanneer we vragen of een stukje vlees van een kip is moeten we ook daadwerkelijk een kip nadoen. Van sommige dingen weten we alsnog niet wat het is. Zo krijgen we ook wat balletjes aan een stokje. Jeff en Matthijs proberen dit en komen erachter dat dit niet gelijk is aan de gehaktballetjes thuis. Jeff omschrijft het als zeer taai en dat het ook flink kraakt in je mond. Hij vindt het zo smerig dat hij het na een tijdje uitspuugt. Matthijs heeft dit niet door en kauwt gewoon met flinke tegenzin door. Na een paar slokken bier weet hij het weg te werken.

Hierna bezoeken we een arcadehal waar je o.a. op digitale paarden kunt wedden. Er lopen hier ook wat Japanners in pak rond die waarschijnlijk even stoom afblazen na een lange werkdag.

Een paar straten verderop vinden we een appartementencomplex met alleen maar barretjes en clubs. Zo belanden we op de achtste verdieping in The Dark Room wat een smerig rock café is. We doen hier maar 1 drankje en gaan al snel door naar de volgende bar genaamd Xamaica. Deze tent wordt gerund door een grote Jamaicaan met rasta haar en heeft zelfs een geïmproviseerd terrasje op het balkon. We kunnen zo onder het genot van een Japans biertje naar het nachtleven onder ons kijken.

Om half 11 breien we er een eind aan en gaan we richting ons hotel. We pinnen nog wat geld bij de lokale 7-eleven omdat dat de komende dagen waarschijnlijk niet mogelijk is en gaan dan slapen.