Vandaag zeggen we gedag tegen Canberra, maar niet voordat we een bezoek hebben gebracht aan het Pinnacle Nature Park. Hier lopen verschillende dieren rond waaronder kangeroes. We hebben ze nog maar amper gezien deze vakantie terwijl Australie hier toch wel om bekend staat. Gelukkig lopen er hier redelijk wat rond en kunnen we aardig wat foto’s schieten.

Vervolgens gaan we op weg naar de NASA Deep Space Observatory. Onderweg komen we wat seinende auto’s tegen en zien we iemand gebaren dat we langzamer moeten rijden. Reden hiervoor is dat een kangeroe op de vluchtstrook van de weg staat. Ondertussen is iemand ter plekke aan het bellen met waarschijnlijk de kangeroe hulplijn. Een paar kilometer verderop krijgen we weer met een aparte verkeerssituatie te maken. Terwijl ik door een bocht rij zie ik in mijn ooghoek iets uit de berm komen waardoor ik gelijk op de rem trap. Het blijkt een aardig grote kangeroe te zijn die vrolijk onze weghelft op springt. Hij ziet ons pas wanneer we al stil staan waarna hij verschrikt in een soort cartoonstijl afremt en terug het bos inspringt.

Uiteindelijk arriveren we veilig bij de Observatory. Ze hebben hier drie schotels staan die continu communiceren met ruimtevaartuigen die diep in de ruimte zweven. Er zijn nog twee andere installaties in zowel Spanje als Californie die hetzelfde doen waardoor elk vaartuig altijd kan worden bereikt. Mocht Australie dus door de draaing van de aarde het contact verliezen, dan staat Spanje al klaar om het over te nemen. Helaas mag je niet in de buurt van de schotels komen; zelfs onze mobieltjes moeten we uitdoen wanneer we het terrein oprijden om storingen te voorkomen. Wel is er een museum met wat NASA prullaria en een maansteen. Ook hangt er een bord om te zien wat elke schotel op dit moment uitvoert.

Uiteindelijk zetten we koers richting de blue mountains die we morgen gaan verkennen.