Als we de deur opendoen staat er alweer een tas met locale lekkernijen voor de deur.

Erica zorgt goed voor haar gasten. Het heeft nogal geregend maar we weten de bagage toch droog in de auto te krijgen. We gaan op weg naar onze zuidelijkste stop deze reis, Siena.
Het rijdt weer lekker door en voor we het weten zitten we alweer op de autostrade. Bij Bologna maken we een tussenstop bij Fico Eatalyworld. Dit is een soort amusement en themapark rondom Italiaans eten. FICO staat voor Fabbrica Italiana Contadina en wil je op culinair gebied het beste van Italiaanse bodem laten zien.

Voor het eerst vind je alle culinaire tradities van de twintig verschillende regio’s op één plek. Op een oppervlakte van ruim honderdduizend vierkante meter proef je de beste producten en de mooiste wijnen en ontdek je hoe al deze lekkernijen worden gemaakt. En dat helemaal gratis!

Dat gratis bleek dus alleen op de toegang te slaan, proeven kon je niet, er waren alleen wel veel restaurantjes waar je betaald kon ontdekken wat Italië op culinair gebied te bieden heeft.

We rijden door naar Siena, bij het verlaten van de snelweg hebben we voor de 2e keer problemen met tol betalen. De eerste keer werden we op afstand geholpen via de intercom, nu komt er ongeveer 40 cm papier uitrollen met het verzoek om binnen 14 dagen de tol via internet te betalen. Dit gaat wel sneller. Wel vreemd, normaal hebben we nooit problemen.

We checken in bij het Executive hotel Siena. De kamers zijn net gerenoveerd, de badkamer volgt waarschijnlijk nog, of zijn ze vergeten.

Het hotel ligt in een woonwijk dus ’s avonds besluiten we een pizza te gaan eten tussen de locals. Dat was wel een bijzondere ervaring. We zaten bij Pizzeria Scacciapensieri.
Het verschil hier tussen eat here or to go is dat je bij de eerste keuze de doos open krijgt  en bij “to go” de doos dicht. Bier kan je zelf pakken uit de koelkast en ze hebben een terras. We hebben nog nooit zo’n lekkere pizza gegeten.

Het blijkt dus waar te zijn, hoe schraler de inrichting des te beter het eten.