Met Icelandair vlucht FI0503 vliegen we rond twee uur ’s middags van het regenachtige Amsterdam naar IJsland. We landen in Keflavik, wat 50 kilometer ten westen van de hoofdstad Reykjavik ligt. Vroeger waren de vliegvelden in IJsland niet meer dan korte strepen van asfalt in het landschap, maar dat veranderde in de jaren 40 toen de Britten en Amerikanen in IJsland kwamen en een plek nodig hadden om de grote B-17 bommenwerpers te huisvesten. Tegenwoordig vliegen er ruim 2 miljoen mensen per jaar over Keflavik wat zich de laatste jaren steeds meer probeert te kenmerken als ideale stopover locatie voor reizen tussen Europa en Amerika.

Wanneer we door de deuren van het vliegveld heenlopen is het de bedoeling dat we worden opgewacht door iemand van de autoverhuur, maar er is niemand te bekennen. Na een kwartiertje komt diegene eindelijk eens binnenwandelen en worden we met een shuttlebusje naar het pand van Blue Car Rental gebracht. We krijgen hier een Dacia Duster 4×4. Een oerdegelijke budget-Renault waar we de komende twee weken de ruige IJslandse natuur gaan trotseren.

Rond half zeven komen we aan in Hella wat in het zuiden van IJsland ligt. Helaas waren de supermarkten al dicht dus eten we wat in het restaurant van onze verblijfplaats. De prijzen zijn hier een stukje hoger dan in Nederland. Voor een flinke hamburger met friet betaal je 2400 ISK (15 euro). Een halve liter bier krijg je voor 950 ISK (6 euro). In de supermarkt liggen de prijzen wat lager, dus daar gaan we morgen even heen om spullen in te slaan.