We zijn nu alweer een paar dagen in Rome en er vallen twee zaken op. De Atac, het gemeentelijke busbedrijf vindt nooit dat een bus vol is en bij een zebrapad met groen licht kan je niet zomaar oversteken. Ons hotel ligt in een buitenwijk van Rome. Om in het centrum te komen moet je dus met openbaar vervoer. Na een keer met de bus wisten we het weer, dat is geen goed idee. Je staat echt hutje mutje in zo’n bus en bij 25 graden is dat niet zo leuk. Er blijkt ook een tram te rijden, 800 meter lopen van het hotel. Het is tevens eindpunt dus zitplaats garantie.

Na inchecken in het bijzonder luxe hotel /resort gaan we dus voor de eerste en tevens laatste keer met de bus de stad in. Uiteraard gaan we als eerste naar de Trevi fontein, want die stond vorige keer droog en in de steigers. Het is indrukwekkend als je door een smal straatje aan komt lopen en ineens voor de beeldengroep staat. We zijn niet de enige en later in de week lopen we op andere momenten van de dag nog een paar keer langs. Het is er eigenlijk altijd druk.

Rome is heel goed wandelend te bekijken, alles ligt vrij dicht op elkaar. Maar zoals al eerder gemeld, je moet wel uitkijken met oversteken want een zebrapad met groen licht wil niet zeggen dat ze voor je stoppen. Uitkijken dus, en niet twijfelen, gewoon oversteken. Door de straatjes kom je telkens weer verrassende nieuwe hoekjes van de stad tegen. 

De prijzen zijn hier ook leuk want voor €1,80 scoren we hier een espresso en een cappuccino. Dit zijn de tentjes waar de locals ook komen en die hebben het niet echt breed. Bij de Spaanse Trappen is men klaar voor de heropening. De trappen zijn gerenoveerd en om dat luister bij te zetten is er vanavond om 21:00 een concert. Daardoor is wel alles afgesloten, maar de aanwezigheid van veel internationale reporters geeft het geheel ook weer een speciaal tintje. De trappen en de fontein zien er weer erg mooi uit, dus het is niet te hopen dat een niet nader te noemen voetbalclub uit Rotterdam Zuid hier tegen Lazio of AS roma komt spelen.

We zijn ook nog in het Vaticaan geweest, daar hebben we ons af laten zetten door een busje van het hotel. Alleen maar even op het plein en in de omgeving rondgelopen, we zijn verder nergens naar binnen geweest. Er staan namelijk nog een paar attracties op het lijstje welke we nog niet gezien hebben. De eerste is La Bocca della Verita, de steen der waarheid. Het verhaal gaat dat je vroeger je hand in de mond moest stoppen om te testen of je de waarheid sprak. Was dat niet het geval dan was het einde handje. Er staat ook hier weer een behoorlijke rij te wachten dus na het foto-moment lopen we door.

Hier vlakbij is namelijk een mooi plekje wat nog niet zo op ieders lijstje staat. Je moet er wel een stukje voor klimmen maar dan zie je wel iets heel bijzonders. We hebben het over het sleutelgat van de Aventijn. Om daar te komen wandel je naar boven naar Piazza del Cavalieri di Malta. Dat is een plein vernoemd naar de Maltezer Ridders. Aan de noordzijde vind je de priorij, en in de deur van de priorij vind je het beroemdste sleutelgat van Rome.

Je moet even wachten maar als het dan zover is zie je iets heel spectaculairs. Door het sleutelgat zie je namelijk de koepel van de Sint Pieter zoals je hem nergens anders ziet. Helaas lukt het me niet om een goede foto te maken, daarom heb ik een plaatje van internet geplukt om te laten zien wat je dan beleefd. Zowaar een indrukwekkende ervaring, de klim meer dan waard.

Na deze ervaring gaan we terug naar beneden, richting Piazza Venezia, een plein in het centrum van Rome. We klimmen de trappen op van het Vittoriana monument. Dan begint het ineens te regenen. Als we weer beneden zijn doen we een drankje bij de Bibo Bar. Daar is men inmiddels behoorlijk aan het stressen vanwege de regen. Het terras wordt ontruimd en we worden naar binnen gedirigeerd. Dat zit toch wat minder gezellig, dus na een biertje houden we het voor gezien en gaan weer naar buiten. Het is inmiddels alweer droog.

Voor de laatste keer gaan we nog even langs de Fontana di Trevi, via het Pantheon, waar we de tenor  Antinio Niclolosi hebben zien optreden. Zo’n mooi optreden, iedereen bleef staan om dit mee te maken. Nu zullen jullie wel denken, hoe weet jij nu nu wie dat was.  Dat is simpel verklaard, we vonden het zo mooi dat we een cd gekocht hebben en Google doet de rest.

Uiteindelijk belanden we weer bij onze favoriete restaurant in Trastevere, namelijk Carlo Menta. Het is eenvoudig, maar het eten is erg lekker en niet duur.

Zo sluiten we weer een mooie episode van onze vakantie af. Morgen gaan we weer richting noorden naar Verona.