Het is nog donker als de wekker gaat. Als we gedoucht hebben gaan we op weg naar JFK
Het is een rustige rit zonder oponthoud of verkeerd rijden dus na een uurtje komen we op Long Island aan. Onderweg nog over de Verrazano Bridge gereden, erg spectaculair met zicht op Manhattan.
Nog even aftanken bij BP en de auto ingeleverd bij Hertz. Dan met de airtrain naar de nieuwe terminal van JetBlue. Bij het inchecken blijken Jennifer en Els wel een ticket te hebben, maar mijn ticket is niet vrijgegeven.
De supervisor wordt erbij gehaald en na een kwartiertje moeilijk kijken en tikken op de computer rolt mijn ticket er ook uit. Blijkt dat men in februari is overgegaan op een nieuw computersysteem en de data niet helemaal goed gemigreerd is.
Even krijg ik een dejavu, Las Vegas 2001.
Als we door de veiligheidscheck zijn zoeken we een stek om te ontbijten, want daar hebben we nog geen tijd voor gehad.
De nieuwe terminal van JetBlue is van alle gemakken voorzien, dus dat is geen probleem.
Onze vlucht gaat 10 minuten later boarden, maar als iedereen zit krijgen we te horen dat er door het slechte weer boven Chicago vertraging is ontstaan. De duur van de vertraging loopt gestaag op tijdens het overleg met de vluchtleiding. Volgens de laatste mededeling zouden we 1,5 uur moeten wachten en we mochten niet van boord. Ik moet zeggen dat we goed geïnformeerd worden. Els begint ondertussen peentjes te zweten, en ziet het niet echt meer zitten.
Uiteindelijk kiezen we om 11:10 het luchtruim en valt het allemaal erg mee.

Er is wat meer turbulentie, maar zelfs Els vond het wel meevallen.
In Chicago pakken we de metro naar de stad. De metro stopt in de terminal, en voor maar $ 2,25 pp zit je in het centrum. Als we uitstappen spettert het iets, maar is het vooral erg warm. Twee blokken verder is ons hotel. We droppen de bagage en gaat de stad in. Ondertussen gaat het spetteren over in forse regen. We duiken Hardrockcafe in en gaan wat eten en als we buiten komen is het stralend weer. Er lopen zeer veel mensen met shirts van de Cubs, en ik vraag aan iemand wat ze gespeeld hebben.
Het is een Amerikaan uit Texas en we raken aan de praat. Hij heeft zelf ook behoorlijk wat van Europa gezien en is ook een paar keer in Holland geweest. Hier kon Els even goed oefenen met haar Engels. Als we ‘s avonds in het hotel zijn raakt ze weer in gesprek met iemand en zo komen we te weten dat Obama in town is. Hij kon ons zeker niet missen. Het blijkt dat hij heeft gedineerd in een restaurant in het River North district.
Daar zitten wij ook al hebben wij er niets van meegekregen.
Ik ga nog wat aan de website werken , want daar hadden we nog geen gelegenheid voor gehad. De foto’s komen nog daar ontbreekt de tijd voor.