Landmannalaugar

We blijken zowat de enige gasten te zijn in het hotel van Hrauneyjar. Alleen twee vrouwen die aan het backpacken zijn en wat IJslandse wegwerkers delen het hotel. Na het ontbijt vertrekken we richting Landmannalaugar. Al snel houdt het asfalt op en moeten we over een onverharde weg gaan rijden. Linda rijdt moeiteloos door in onze Dacia Duster 4×4. Door de vele kuilen in het wegdek blijft onze gemiddelde snelheid steken op 20 kilometer per uur. Ondertussen kunnen we ons vergapen aan het prachtige landschap om ons heen. De aarde is pikzwart en doet nog het meeste denken aan de foto’s van de maanlandingen. Misschien dat de NASA dat hier wel heeft opgenomen.


Na anderhalf uur ploegen door het landschap, zonder ook maar een enkele andere ziel tegen te komen, arriveren we in Landmannalaugar. Er staat hier, op een grote vlakte tussen de bergen, een campsite wat bestaat uit verschillende gebouwen. Doordat het hoogseizoen al voorbij is zijn er niet veel mensen aanwezig. We vinden een IJslandse vrouw die ons kan vertellen welke wandelroute aan te bevelen is. We wilden eigenlijk de meest populaire route doen waarbij je aan het einde van een klim een beloning krijgt in de vorm van een panorama over het gebied, maar door de flinke storm die ook nu nog woedt is er een brug weggewaaid. We nemen dus een andere route van ongeveer twee uur.


We moeten een stukje lopen over vlak terrein en daar worden we zowat omver geblazen door de harde winden. Maar als we eenmaal bij de bergen zijn valt het wel weer mee. Landmannalaugar ligt tussen de vulkanen Laki en Hekla. De bergen bestaan uit het gesteente Rhyolite, een soort kristal gesteente. Hierdoor hebben de bergen een kenmerkende kleur die je alleen hier vindt in IJsland.


Na een uur lopen begint de wandelroute wel erg uitdagend te worden. Het landschap is erg ruw en telkens moeten we zoeken naar het volgende paaltje die onze route aangeeft. We zitten nog op de witte route, maar hadden verwacht al lang op de rode route te zitten. We komen tot de conclusie dat we waarschijnlijk verkeerd gelopen zijn en keren maar om.


Na een uur zijn we weer beneden en lopen we richting onze Dacia Duster die voor een riviertje staat geparkeerd. Na anderhalf uur zijn we weer op geasfalteerde wegen. Dit keer kwamen we een Jeep tegen met Japanners en een 4×4 met IJslanders. Spitsuur in Landmannalaugar.


Voordat we naar ons huisje in Hella gaan doen we nog wat boodschappen in Selfoss. Ze hebben daar een supermarkt genaamd “Bonus” en het heeft nog wel het meeste weg van de Lidl. In het assortiment vinden we veel Euroshopper artikelen. In Nederland mag het merk een stille dood zijn gestorven, hier leeft het nog volop!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *